Δεν υπάρχει γιορτή

Το ύφος των γραπτών μου χαρακτηρίζεται έντονο και μου δημιουργεί προβλήματα από την έκτη δημοτικού! Δεν θέλω να δικαιολογήσω την κακή συνέχεια αλλά ας μη θιχτεί κανένας… Αντίθετα θα χρειαστώ σίγουρα βοήθεια για τις γνώσεις που θα χρησιμοποιήσω καθώς είναι ελλιπείς και η ημιμάθεια αποδεδειγμένα πλέον εφοδιάζει με ανεξέλεγκτους εντυπωσιασμούς τα κείμενα μας!

Ποιος φταίει για την τόσο πια κακή(κατά τη γνώμη σας πάντα)επικαιρότητα; -ο προσδιορισμός αφορά το ‘’κακή’’

Φταίει αυτός που την προσφέρει ή αυτός που την ζητάει; Να παρακαλέσω η απάντηση να μην είναι βγαλμένη από την νοοτροπία του αθώου παιδιού που πάει σχολείο…Όχι λοιπόν δεν φταίνε και οι δύο!!! Γιατί πολύ απλά δεν είναι δύο…είναι ένας. Ποιος είναι αυτός ο ένας …ε γ ω. Όλοι καταλάβατε ποιον αντιπροσωπεύει το εγώ! Αλλά θα το εξηγήσω Just in case…και κάποιος το αναζητεί.

Είσαι εσύ αυτός ο εγώ.

Εγώ προσφέρω την κακή επικαιρότητα που εγώ δεν την προλαμβάνω και που εγώ την ζητάω για να χαρακτηρίσω εμένα είτε απατεώνα είτε φουκαρά. Κι όλα αυτά γιατί μου αρέσει να σχολιάζω τα πάντα εκτός από έμενα.


Και από την φιλοσοφία στην ψυχολογία.

Ψυχολογία ως προς το τώρα

Εύκολα παρατηρεί κανείς την απαισιοδοξία που αντιμετωπίζει το σήμερα ο εγώ και πόσο καλύτερο ήταν το χτες όσο για το αύριο μαύρο κι άραχνο…

Χτες που είχα και λεφτά και υπήρχαν και δουλειές είχα να κάνω με ανθρώπους που μπορούσα να εμπιστευτώ οι οποίοι τρέφονταν με αγνές τροφές σε ένα καθαρό περιβάλλον γεμάτο ευωδιές και επιτόκια καταθέσεων 22%.Ασε που στο στρατό είχα δυο χρυσά στα 100μ! Σήμερα οι άνθρωποι έχουν αλλάξει και τα παίρνουν μαύρα η φύση μολύνθηκε η γυναίκα ξεφτιλίστηκε η ολυμπιακή έτσι ξαφνικά κλείνει και πολλά κομματόσκυλα θα βρεθούν στο δρόμο και όλα αυτά με επιτόκια κάτω του πληθωρισμού. Τώρα τι θα τρώμε αύριο που θα τελειώσει το πετρέλαιο θα λιώσουν οι πάγοι θα εξαφανιστούν οι άνδρες και θα γίνει πυρηνικός πόλεμος μόνο ο Βγενόπουλος το ξέρει το αρχιλαμόγιο επειδή έχει εσωτερική πληροφόρηση και από ότι μου είπαν θα σώσει μόνο τους μετόχους του. Όσο για τα επιτόκια καταθέσεων δεν έχουν κανένα νόημα αφού οι τράπεζες θα μαζέψουν όλο το χρήμα που θα έχουν κλέψει για να το δώσουν στους ξένους.


Ψυχολογία ως προς το εδώ.

Του εγώ του φταίει και το μέρος που δεν νιώθει καλά και όσο πιο μακριά τύχαινε να ήταν τόσο πιο πετυχημένος θα ένιωθε. Τι κάθομαι στο κωλοχώρι εγώ είμαι φτιαγμένος για την πόλη και μόλις πάει στην πόλη…η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της όπου παντού υπάρχει το μέσον…και μόλις αποτύχει στην πόλη φεύγει για Ευρώπη όπου οι Γερμανοί και οι Άγγλοι είναι ψυχροί οι Ιταλοί μαφιόζοι ενώ στον βορρά κάνει κρύο. Η χώρα της ευκαιρίας όμως…πολλά λεφτά αλλά κακό πράγμα ο καπιταλισμός όπως έλεγε ο παππούς! Η λύση είναι κυνηγός αγρίων θηρίων στον Αμαζόνιο αλλά δεν τον αφήνει η ηλικία.

Τα παραπάνω δεν έχουν σκοπό να επισημάνουν γενικές αλήθειες. Η επισήμανση έγινε για να καυτηριαστεί η απαισιοδοξία που διακατέχει τον σύγχρονο άνθρωπο. Η απαισιοδοξία είναι το κακό περιβάλλον οποιασδήποτε δραστηριότητας και αυτή εξηγεί το ύφος των κειμένων που ασχολούνται με την επικαιρότητα και την κριτική τής. Ο ίδιος που προσφέρει την κακή κριτική, είναι ο ίδιος που αναζητά την κακή πλευρά της είδησης και ο ίδιος που απολαμβάνει μια κακή κριτική που έγραψε ένας άλλος ειδικός στην κριτική για κάποιο άλλο θέμα. Η κατάκριση προς τους άλλους είναι το διαφανές κάλυμμα της προσωπικής ευθύνης. Το φαινόμενο αποκτά ιδιαίτερη ομορφιά όταν η συναλλαγή ειδήσεων και κριτικών γίνεται κλειστή και κυκλική οπότε θυμίζει τα κόμματα της βουλής και τις συμμαχίες αυτών με τους δημοσιογράφους. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και εκφράσεις που ακούμε όλοι από μικρά παιδιά του τύπου “Ελλάδα φίλε τι περιμένεις”, ”δεν υπάρχει χρήμα”, “όλοι τους είναι ίδιοι”, “πως θα πάμε μπροστά έτσι “ είναι επικίνδυνες γιατί επιδεινώνουν τόσο το κλίμα απαισιοδοξίας όσο την ψυχολογία του κόσμου.


Υπάρχουν ενδείξεις ότι τελικά το φαινόμενο απαισιοδοξία καλλιεργήθηκε προς όφελος κάποιων. Δεν κρίνεται σκόπιμο να αναλυθεί παραπάνω ο λόγος της καλλιέργειας αλλά αρκεί ένα παράδειγμα. Όλοι έχουμε παρατηρήσει σε ένα ζωολογικό πάρκο ή σε ένα τσίρκο ότι ο ελέφαντας είναι δεμένος από το πόδι με ένα σχοινάκι που καταλήγει σε ένα μικρό σχετικά ξυλαράκι καρφωμένο στο έδαφος. Η δύναμη του ελέφαντα φυσικά αρκεί για να διαλύσει τα δεσμά αλλά δεν το κάνει γιατί είναι εκεί δεμένος από τόσο μικρός που τότε δεν μπορούσε να ξεφύγει ενώ τώρα του έχει μείνει ακόμα η εντύπωση ότι είναι αδύναμος. Το ηθικό δίδαγμα είναι διπλό. Εάν το καταλάβει και το αποφασίσει ο ελέφαντας θα λυθεί αμέσως. Δεν θα χρειαστεί όμως να σπάσει πανεπιστήμια να κάψει σημαίες να κατεβάσει τζαμαρίες και να πετάξει πέτρες σε αστυνομικούς. Απλά πρέπει να καταλάβει τη δύναμη του.


Είναι πολύ καλύτερο να σου αρέσουν αυτά που κάνουν οι άλλοι, από το να κάνεις εσύ αυτό που τους αρέσει. Σταμάτα να βλέπεις αρνητικά το οτιδήποτε και να κρίνεις αρνητικά τα πάντα, η θετική στάση φέρνει θετικά αποτελέσματα και αν κάνεις αυτό που σου αρέσει θα προσελκύεις πάντα ανθρώπους που ταιριάζουν με αυτό που σκέφτεσαι και είσαι στο χώρο σου στην παρέα σου στην πόλη σου στη χώρα σου. Να θυμάσαι ότι η επιτυχία δεν είναι κάτι που σου συμβαίνει, αλλά κάτι που το αισθάνεσαι.


Όλα πηγαίνουν καλά σε θεωρητικό επίπεδο. Πρακτικά όμως ποιος θα τολμήσει να επενδύσει στα καλά νέα. Ποιος θα βοηθήσει στη λύση του προβλήματος όχι με επικρίσεις αλλά με δράση επί του θέματος. Ποιος θα ζήσει την κατάσταση για να σχηματίσει τη γνώμη του; Σταματάω εδώ γιατί τείνω να γίνω απαισιόδοξος.


Ότι είναι στη μόδα όμως πρέπει να προκαλεί το ενδιαφέρον του σκεπτόμενου ανθρώπου. Και επειδή είναι μόδα να μηδενίζουμε τα πάντα να φέρνουμε την καταστροφή και να σχολιάζουμε το ίδιο θα κάνω και εγώ με ελεύθερο πλέον γραπτό κείμενο. Ποιος δεν έχει παρατηρήσει το ύφος του Έλληνα…το ύφος του ξέρεις ποιος είμαι εγώ που εσύ δεν είσαι…!ε καταλάβατε όλοι τι εννοώ…Είμαστε πρόεδροι παιδιά, είμαστε οι ειδικοί, είμαστε πλανητάρχες…ποιος δεν έχει δει στο δρόμο χασάπη με BMW, δεν έχει ύφος ακαδημαϊκού ο χασάπης;…το παλικαράκι που πάει για καφέ στο κολονάκι με το τζιπ που του πήρε ο μπαμπάς του και ενώ διπλοπαρκάρει κλείνει και τον καθρέφτη καμαρώνοντας σαν να ανακάλυψε την Αμερική …το καλύτερο ύφος ανήκει στις κυρίες τους αλλά και στους ίδιους τους εισαγωγείς χονδρέμπορους κτλ όταν βρίσκονται σε δεξίωση επιπέδου με άλλους νεόπλουτους και εξηγούν πόσο το αξίζουν αυτό που πετύχανε και το οποίο είναι και διπλάσιο του πραγματικού, παρουσιάζοντας βέβαια τις απαιτήσεις της δουλειάς τους και την δημιουργικότητα αυτού που εισάγει και απλά διπλασιάζει την τιμή για να πουλήσει. Αξίζει αναφορά βέβαια το ύφος ενός τραγουδιστή ή ηθοποιού όταν κάνει δηλώσεις που είναι συχνά άσχετες με τη δουλειά του….