Το πρόσφατο σκάνδαλο με τα μολυσμένα με ορυκτέλαιο λάδια είναι κατά την άποψη μου η κορυφή ενός παγόβουνου. Θα ξεκινήσω με το να παραθέσω τα γεγονότα έτσι όπως τουλάχιστον τα αναφέρει ο ΕΦΕΤ στις ανακοινώσεις του αλλά και όπως έχουν δημοσιευτεί στον τύπο.
Στις 28 Φεβρουαρίου έγινε εισαγωγή ηλιελαίου από την Ουκρανία, το οποίο περιείχε ορυκτέλαιο. Οι γαλλικές αρχές το εντόπισαν στις 24 Απριλίου και έστειλαν σήμα στις υπόλοιπες χώρες. Ο ΕΦΕΤ υποστηρίζει ότι το πρώτο σήμα που στάλθηκε δεν αφορούσε την Ελλάδα και ότι δέχτηκε δεύτερο στις 6 Μαΐου οπού και έλαβε τα κατάλληλα μέτρα προσπαθώντας να το εντοπίσει και να το αποσύρει από την αγορά. Φυσικά εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι από τις 28 Φεβρουαρίου μέχρι και σήμερα ένα μέρος της ποσότητας του ακατάλληλου λαδιού έχει περάσει στην παραγωγή άρα και στο πιάτο μας.
Νομίζω είναι κοινή λογική το ότι με η απελευθέρωση των αγορών και το άνοιγμα των συνόρων όπου τα προϊόντα εντός Ε.Ε κινούνται ελεύθερα αφήνει μεγαλύτερα περιθώρια για λάθη αλλά και για επιτήδειους οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να κερδοσκοπήσουν παίζοντας με τις ζωές μας. Άρα η ανάγκη της δημιουργίας ενός ασφαλέστερου πλαισίου ελέγχων και μηχανισμών προστασίας των καταναλωτών είναι επιτακτική Η Ευρωπαϊκή ένωση μέχρι τώρα έχει θεσπίσει ένα σύστημα άμεσης ενημέρωσής στην προσπάθεια της να λύσει αυτό το πρόβλημα. Όταν λοιπόν εντοπιστεί σε κάποια χώρα οποιοδήποτε ακατάλληλο προϊόν ενημερώνονται άμεσα και οι υπόλοιπες ώστε να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα. Φυσικά παράλληλα με αυτό υποτίθεται ότι πρέπει να λειτουργεί και ένα σύστημα το οποίο καταγράφει τα ίχνη ενός προϊόντος από το χωράφι του παραγωγού έως το πιάτο μας. Έτσι αν βρεθεί όπως στην προκειμένη μια μολυσμένη ποσότητα ηλιελαίου από την Ουκρανία να είναι εφικτό να εντοπιστεί αμέσως το πού ακριβώς έχει διοχετευθεί. Εκτός από τον εντοπισμό των ιχνών κάθε προϊόντος απαραίτητη προϋπόθεση για να δουλέψει αυτό το σύστημά είναι το να δρούνε σωστά τα ελεγκτικά όργανα σε κάθε χώρα. Γιατί πλέον είναι σύνηθες να εισάγονται προϊόντα από χώρες εκτός σε χώρες εντός της Ε.Ε, να βαφτίζονται ευρωπαϊκά και μετά να διακινούνται ελεύθερα στην ευρωζώνη όπως έγινε και στην περίπτωση του Ορυκτέλαιου.
Εύλογα λοιπόν δημιουργείτε το ερώτημα πρώτον γιατί δεν βρέθηκε το ακατάλληλο προϊόν κατά την εισαγωγή του παρόλο που υποτίθεται υπάρχουν αυστηρότατοι έλεγχοι στα προϊόντα που εισάγονται από χώρες εκτός Ε.Ε και δεύτερον γιατί άργησαν τόσο πολύ να ενημερωθούν και να οργανωθούν οι ελεγκτικές αρχές? Μπορούμε λοιπόν να νιώθουμε ασφαλείς απέναντι σε τέτοια φαινόμενα? Πως θα μπορέσουμε στο μέλλον να αποφύγουμε παρόμοια κρούσματα? Άποψη μου είναι πως θα πρέπει να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι σε έναν τόσο ευαίσθητο κλάδο όπως των τροφίμων. Να βελτιωθεί το σύστημα καταγραφής της προέλευσης των προϊόντων για να γνωρίζουμε σαν καταναλωτές πάντα τι αγοράζουμε και έτσι να μπορούμε να απορρίπτουμε προϊόντα τα οποία δεν πληρούν τα προσωπικά μας standard ποιότητας. Τέλος θα πρέπει να τιμωρούνται πολύ αυστηρά στο μέλλον όσοι προσπαθούν να παίξουν με την υγεία μας.
3 σχόλια:
Κατά την άποψη μου το θέμα το έχεις πιάσει πολύ σωστά ως προς το πρόβλημα που υπάρχει. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει σε πολλούς τομείς και πλέον μπορεί να μας επηρεάσουν πράγματα τα οποία συμβαίνουν πέρα από τα σύνορα της χώρας μας. Είναι αναγκαίο να φτιαχτεί ένα πιο σίγουρο και ασφαλές σύστημα ελέγχου εισαγωγής και διακίνησης τροφίμων εντός της ΕΕ ώστε να νιώθουμε πιο ασφαλείς σαν καταναλωτές. Φυσικά νομίζω ότι το θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο για να μπορεί να αναλυθεί στα πλαίσια ενός άρθρου η μιας συζήτησης.
Εχεις φαει πατατες τηγανιτες με ορυκτέλαιο θα γλειφεις και τα δακτυλα σου
δεν ξερεις τι χάνεις
Δεν ξέρω αν με τις πατάτες τηγανητές από Ορυκτέλαιο θα «γλείφεις τα δάχτυλα σου», αλλά ένα είναι σίγουρο…για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι ο Έλληνας έχει και μια απαράδεκτη πλευρά.
Για ακόμα μια φορά κάποιοι ξέρουν ότι μπορούν να βλάψουν τον κόσμο και παρόλαυτά κοιτάνε μόνο το κέρδος και δεν κοιτάνε πως θα βοηθήσουν τις αρχές να βρει τα παλιό-λαδα!
Α ρε Έλληνα…και από τη μύγα ξύγκι και το βράδυ γαρύφαλλα στα μπουζούκια!
Δημοσίευση σχολίου