Η χώρα μπροστά σε οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο...

Αν όλοι από αύριο το πρωί δεν καταλάβουμε ότι η έξοδος της χώρας από την κρίση είναι ομαδική υπόθεση...πολύ φοβάμαι ότι την κάτσαμε!

Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που απαιτεί οι πολίτες να καταβάλουν τη μεγαλύτερη προσπάθεια και να συμμετέχουν το περισσότερο! Τη συγκεκριμένη στιγμή με την ψήφο μας έχουμε δώσει την εντολή σε μια ομάδα ανθρώπων να πράξουν τα δέοντα ώστε εμείς ως χώρα να έχουμε καλύτερες μέρες στο μέλλον! Αλλά οι υποχρεώσεις μας δεν τελειώνουν με την ψήφο μας!

Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, όπως και να είναι αυτές οι «καλύτερες μέρες», που ο καθένας φαντάζεται πρέπει πρώτα η χώρα να ορθοποδήσει οικονομικά; και ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσα από το Μνημόνιο! Ότι και να συζητάνε λαϊκιστές και επαναστάτες δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος! Πολύ απλά γιατί εξαρτόμαστε από τους δανειστές μας! Από αυτούς, δηλαδή που "αρμέγαμε" κάθε χρόνο για περνάμε εμείς καλά! Είτε έχοντας υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους, είτε για να έχουμε κατασκευαστικά έργα που δεν έχουν ούτε στις Η.Π.Α (βλ. Σταθμούς Μετρό υπερπαραγωγές), είτε για να έχουμε μισθούς στις Δ.Ε.Κ.Ο δυσανάλογους ως προς το παραγόμενο έργο, είτε για να απολαμβάνει η αρτιμελής γιαγιά μας αναπηρική σύνταξη! Για να μπορέσουμε να ξαναχαράξουμε πολιτική απαλλαγμένη από οικονομικούς περιορισμούς και να κάνουμε μακρόπνοα σχέδια για να ξαναφτάσουμε στο ουτοπικό βιοτικό επίπεδο που είχαμε τις χρυσές δεκαετίες των 90s και των 00s πρέπει πρώτα να γίνουμε αξιόπιστοι στους δανειστές μας, να μειώσουμε τα ελλείμματα μας και να αρχίσουμε να γίνουμε παραγωγικοί! Αυτός είναι ο κανόνας του παιχνιδιού!
Κανένας δεν είπε ότι δεν υπάρχουν 254 διαφορετικές προτάσεις για το πως θα βγούμε από την κρίση, αλλά αυτό, αυτή τη στιγμή δεν έχει κανένα νόημα! Αυτό θα μπορούσαμε να το συζητάμε το 2007 και το 2008 όταν οι τότε κυβερνήσεις λέγανε ότι υπάρχει σχέδιο! Τώρα όποιον οικονομολόγο και να ρωτήσεις θα σου πει την άποψη του! Αλλά τελικά δεν έχει κανένα νόημα! Νόημα τώρα έχει μόνο η άποψη αυτού που έχει αναλάβει να μας βγάλει από την κρίση αναλαμβάνοντας όλα τα χρέη μας! Είμαστε μέλος μιας ομάδας κρατών, που λειτουργούν με συγκεκριμένους κανόνες και αυτούς τους κανόνες πρέπει να τους σεβόμαστε, άσχετα που στη χώρα μας δεν έχουμε μάθει να σεβόμαστε κανένα νόμο και κανένα κανόνα!

Τη συγκεκριμένη στιγμή λοιπόν ας κάνει ο καθένας από τη θέση του σωστά τη δουλειά του + κάτι παραπάνω χωρίς όμως να κοιτάει το προσωπικό του συμφέρον, μόνο! Γιατί μέσα σε ένα κράτος χρεοκοπημένο, αν στα χαρτιά λέει ότι δικαιούσαι να πάρεις Χ ευρώ, όσο και αν έχεις παλέψει για αυτά δεν θα τα πάρεις ποτέ! Ενώ αν όλοι αρκεστούμε σε κάτι λιγότερο για κάποια χρόνια μέχρι να ορθοποδήσουμε τότε ίσως σε κάποια χρόνια να μπορέσουμε να ξαναπάρουμε Χ!

Μέχρι αυτή τη εβδομάδα ήμουν αισιόδοξος ότι θα βγούμε από την κρίση αλλά μετά τις τελευταίες μέρες αρχίζω και έχω αμφιβολίες! Η κα Κατσέλη με την αναχρονιστική της αρθρογραφία, ο κος Σαμαράς με τους λεονταρισμούς του, οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ με την προκλητική τους αδιαλλαξία και ο κος Παπανδρέου με μια εκπληκτικά ασυντόνιστη κυβέρνηση δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που και στην Ελβετία να βρεθούν είναι ικανοί να τη χρεοκοπήσουν!

Τώρα κατάλαβα πως φτάνει ένα έθνος σε μια μεγάλη κρίση! Όταν ήμουν στο σχολείο διάβαζα για τις μεγάλες καταστροφές που είχαν συμβεί στο έθνος μας από τη σύσταση του Νέου Ελληνικού Κράτους και μετά και αναρωτιόμουν...«μα καλά τόσο στενόμυαλοι ήταν οι πολιτικοί εκείνων των εποχών?». Τελικά, είμαι από τους άτυχους που οι στενόμυαλοι πολιτικοί για ακόμα μια φορά θα μας οδηγήσουν σε αδιέξοδο και θα είναι και η πρώτη φορά στην ιστορία που ενώ οι «Μεγάλες Δυνάμεις» θέλουν να μας σώσουν, εμείς θα πάμε κόντρα σε όλους και θα πέσουμε σε ξέρα!