Μεταξύ των διαφόρων δημοσιευμάτων που περιέχονται στον Ελληνικό Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, δύο είναι οι ειδήσεις μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση και με τις οποίες πιστεύω αξίζει να ασχοληθούμε όλοι μας λίγο περισσότερο. Πρώτον, η είδηση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ουδέποτε κάλεσε την Ελληνική κυβέρνηση να μειώσει δραματικά τις συντάξεις και δεύτερον, ότι γνωστός πολιτικός των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ «δεν ξέρει τι έχει». Οι ειδήσεις αυτές συνδέονται μεταξύ τους και σχετίζονται, αν σκεφτούμε αφαιρετικά, με την επόμενη ημέρα στην Ελλάδα σε διάφορα επίπεδα.
Πιο συγκεκριμένα, αφενός η πρόταση κυβερνητικών παραγόντων για μείωση των συντάξεων κατά περίπου 50% είναι πρόδηλα ένα μέτρο άδικο για τους ανθρώπους αυτούς, αποτελεί προφανώς δυσανάλογη επιβάρυνσή τους ως κοινωνική ομάδα και πολύ δύσκολα θα μπορούσε να δικαιολογηθεί κατά τρόπον ώστε να μην παραβιάζει βασικές Συνταγματικές αρχές που διέπουν το πολίτευμά μας. Με λίγα λόγια, μια τέτοια απόφαση και σε πολιτικό επίπεδο όντως, όπως λένε πολλοί, «ρίχνει κυβερνήσεις» (και ας λέει ο Πάγκαλος τα δικά του).
Το όλο θέμα όμως περιπλέκεται ακόμα περισσότερο από τη ρητή αναφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι ουδέποτε κάλεσε την Ελληνική κυβέρνηση να μειώσει τις συντάξεις με αυτό τον τρόπο. Αν και δεν ξέρω αν αυτό ήταν μια «σοφή» συμβουλή του ΔΝΤ, η ρήση «βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας» είναι πιθανό να έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση.
Αλλά η Ελληνική κοινωνία δεν έχει τα αποθέματα για τέτοιου είδους παλινωδίες εκ μέρους της κυβέρνησής της στη διαχείριση της κρίσης. Είναι περίοδος που πρέπει όλοι όσοι βρίσκονται στο πηδάλιο να δουλεύουν σκληρά και αποτελεσματικά. Τέτοιου είδους ανοησίες, για όποιον λόγο και αν γίνονται, έχουν μόνο ως αποτέλεσμα να εξοργίζουν ακόμα περισσότερο τους πολίτες και να σφίγγουν ακόμα περισσότερο την αγορά (αφού μειώνεται ακόμα περισσότερο η αγοραστική δύναμη των «πολλών»).
Αντίθετα, θέματα όπως η κλοπή δημοσίου χρήματος και οι off shore εταιρείες είναι θέματα που θα πρέπει να αποτελέσουν τον πυρήνα της νέας προσπάθειας για κάτι καινούριο στην Ελληνική κοινωνία. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι αν δεν πνιγούμε τώρα, θα βγούμε πιο δυνατοί (και ίσως τα παιδιά μας μπορέσουν να είναι ξανά υπερήφανα για τη χώρα που τους έχει γαλουχήσει, βρίσκουν δουλειά στην Ελλάδα και παράγουν αφενός χρήμα και αφετέρου πολιτισμό αξιώσεων και πάλι στη γη αυτή).
Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει να παλέψουμε πρόσωπο με πρόσωπο με όλα αυτά που μας κατατρέχουν για τόσα χρόνια τώρα.
Για παράδειγμα, ο γνωστός πολιτικός των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ παντρεύτηκε κάποια στιγμή μια κοπέλα κατά πολύ νεώτερη του και μάλιστα σε εξαιρετικά πολυτελές σκηνικό. Επιτρέψτε μου να πω το αυτονόητο: αυτή η κοπέλα, όσο και γοητευτικός και αν είναι ο εν λόγω πολιτικός, προφανώς απέβλεπε σε άλλες «αρετές» του εν λόγω πολιτικού. Τότε αυτό σχολιάστηκε αλλά σε επίπεδο κουτσομπολιού. Σε επίπεδο πολιτικό δεν έγινε καμία κουβέντα. Όχι γιατί δεν ήξεραν όλοι (ή δεν είχαν επαρκείς ενδείξεις και αυτοί που τυχόν δεν ήξεραν) αλλά ήταν το σύστημα της μεγαλοκομματικής ομερτά που τους εμπόδισε. Δεν μίλησε κανείς (μολονότι οι πράξεις του εν λόγω πολιτικού δοκίμασαν τα όριά τους ίσως) γιατί δεν ήθελαν να συμβεί και σε αυτούς κάτι αντίστοιχο όταν τυχόν θα βρίσκονταν και οι ίδιοι σε αντίστοιχη θέση. Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Όμως η ασυδοσία του εν λόγω πολιτικού (ή μήπως πρώτα απ’ όλα της γυναίκας του) τον έβαλε τελικά στο μάτι του κυκλώνα. Και αυτό είναι μια ευκαιρία για όλους μας να διώξουμε αυτή τη λαίλαπα των πουλημένων μέχρι εκεί που δεν πάει πολιτικών. Και μόνο αν έχουμε πολιτικούς που θα είναι πραγματικά ικανοί και με στόχο να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο θα έχουμε και ηγέτες που θα μπορούν να μας βγάλουν στο σωστό μονοπάτι.
Οι ικανοί ηγέτες, όμως, δεν χτυπάνε ξανά τους συνταξιούχους και μάλιστα συλλήβδην. Αυτό είναι αίσχος. Οι ικανοί πολιτικοί, όταν θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν, χτυπάνε παραδείγματος χάριν τις off shore εταιρείες που έχουν τα πολυτελή ακίνητα. Όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και στο ελάχιστο με την αγορά real estate στην Ελλάδα, γνωρίζουν ότι όλα τα ακριβά και μεγάλα ακίνητα ήταν και είναι σε τέτοιες υπεράκτιες εταιρείες. Και πίσω από αυτές φυσικά άνθρωποι πολύ γνωστοί. Το κλειδί είναι να σπάσουμε τον προστατευτικό κλοιό και να βρούμε εκεί τα χρήματα που όντως διαφεύγουν των εισπρακτικών μηχανισμών της χώρας. Όχι πάλι να πάμε σε απολύτως καταστροφικές και άδικες πράξεις απλά και μόνο επειδή νομίζετε κύριοι ότι αυτή είναι η εύκολη λύση. Όχι δεν είναι η εύκολη λύση πλέον. Πρέπει να το καταλάβετε επιτέλους. Και πρέπει επιτέλους να κάνετε πολιτική και όχι διαχείριση μπακάλικου. Όσοι εξ υμών δεν μπορούνε, να πάνε σπίτι τους.
Η εικόνα πιθανώς να προστατεύται απο copyright (η πηγή: εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου