Το καλύτερο ίσως ανέκδοτο των τελευταίων ημερών δεν είναι άλλο από την ξαφνική επίκληση από διαφόρους πολιτικούς, με προεξάρχοντα τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Δένδια, της αναγκαιότητας αλλαγής του άρθρου 86 του Συντάγματος. Αφορμή φυσικά στάθηκαν οι εξελίξεις στην υπόθεση Παυλίδη και ιδιαιτέρως τα όσα έλαβαν χώρα στην Βουλή την Δευτέρα το βράδυ, ένα θέμα στο οποίο αναφερθήκαμε και εχθές.
Αυτό όμως που είναι πραγματικά απορίας άξιο είναι γιατί οι καθόλα ορθές αυτές απόψεις δεν εξεφράσθησαν όταν έπρεπε. Πέρυσι τέτοια εποχή στην Βουλή είχαμε την κορύφωση της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος. Δεν ήταν αυτή λοιπόν η ιδανικότερη ίσως στιγμή για τον κ. Δένδια καθώς και άλλους συναδέλφους τους να διατυπώσουν τις απόψεις του για το πάντοτε επίκαιρο ζήτημα της ευθύνης των υπουργών και να πρωτοστατήσουν σε μία δημόσια διαβούλευση με στόχο την αλλαγής του υφισταμένου πλαισίου όπως αυτό καθορίζεται από το συνταγματικό άρθρο 86.
Αντ' αυτού, όπως φάνηκε, προτίμησαν να σιωπήσουν, αφήνοντας το άρθρο 86 έξω από την αναθεωρητική διαδικασία. Το Σύνταγμα όμως τροποποιήθηκε και τώρα επόμενη ευκαιρία για βελτιώσεις στο συγκεκριμένο άρθρο δεν πρόκειται να υπάρξει μέχρι το 2015. Με αυτά δεδομένα λοιπόν τι νόημα έχει το όψιμο αυτό ενδιαφέρον, το οποίο μάλλον αλγεινή εντύπωση δημιουργεί στα μάτια του κάθε σκεπτόμενου Έλληνα πολίτη;
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πέραν από το άρθρο 86 του Συντάγματος, υπάρχει και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών του 2003 καθώς και ο κανονισμός της Βουλής όπου ρυθμίζει τις συνθήκες διεξαγωγής των κοινοβουλευτικών ψηφοφοριών, και οι διατάξεις των οποίων μπορούν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή, εφόσον φυσικά υπάρχει και η σχετική βούληση από πλευράς κυβερνώντων._
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου