Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Χωρίς καθρέφτη

Γιάννης Πρετεντέρης |απο την εφημερίδα Το Βήμα

Αν ένας στοιχειωδώς νοήμων πολιτικός έπαιρνε στα χέρια του την έκθεση της Κομισιόν για την Ελλάδα, θα καταλάβαινε ότι η χώρα μας είναι μια χώρα με πολύ πιεστικά προβλήματα. Σιγά την είδηση, θα μου πείτε. Δεν είναι έτσι. Διότι τα προβλήματα που επισημαίνει η Κομισιόν είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που εμείς επικαλούμαστε στο καθημερινό μας πολιτικό αλισβερίσι. Περιέργως, η Κομισιόν δεν λέει λέξη για την «κοινωνική εξέγερση των νέων», της οποίας εσχάτως δεν έχουμε νεότερα, ούτε για το εμπορικό κέντρο του Βωβού , ούτε για τα δέντρα που κόπηκαν Πατησίων και Κύπρου, ούτε για τις εκλογές που ετοιμάζει ή δεν ετοιμάζει ο Καραμανλής, ούτε για τα κοστούμια που ράβουν ή δεν ράβουν στο ΠαΣοΚ, ούτε για τα μπλόκα των αγροτών- για τα τελευταία απλώς θα στείλει αργότερα τον λογαριασμό...



Αντιθέτως, η Κομισιόν μιλάει για δημοσιονομικές ισορροπίες, για μεταρρυθμίσεις, για τις εργασιακές σχέσεις, για το κόστος του δανεισμού, για ρυθμό ανάπτυξης, για τις ανάγκες βελτίωσης του Ασφαλιστικού. Μιλάει δηλαδή για διάφορα βαρετά πράγματα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν αίρονται στο ύψος του χαβαλέ που συγκινεί τους έλληνες πολίτες. Αν ο στοιχειωδώς νοήμων πολιτικός που διάβαζε την έκθεση τύχαινε να είναι και στοιχειωδώς σοβαρός, θα αναρωτιόταν: πώς συμβαίνει και υπάρχει τέτοια διάσταση ανάμεσα σε αυτά που συζητούμε μεταξύ μας και σε αυτά που συζητούν οι άλλοι για εμάς; Πολύ φοβούμαι ότι δεν θα έβρισκε απάντηση στην απορία του.

Διότι αυτό είναι ακριβώς το πρόβλημα της χώρας σήμερα. Συζητούμε σοβαρά τα ελαφρά και ελαφρά τα σοβαρά. Ευτυχώς ή δυστυχώς, μια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με όσα μάς σούρνει προκαλεί λιγότερο ενδιαφέρον και από τις δηλώσεις Μπούτα . Η χώρα αρνείται να κοιταχτεί στον καθρέφτη.

Και επιπλέον, υποκρίνεται. Ολες οι δημοσκοπήσεις πιστοποιούν ότι σε ποσοστά 60%-70% οι Ελληνες θεωρούν ότι η οικονομία αποτελεί το κρίσιμο πρόβλημα των ημερών. Δεν έχουν άδικο. Αλλά δεν κάνουν και τίποτε να βρουν το δίκιο τους.

Εδώ και τέσσερις μήνες ο μόνος έλληνας πολιτικός που δείχνει να ασχολείται με την κρίση είναι ο Σημίτης. Κάτι γράφει, κάτι λέει, κάτι εξηγεί... Σωστό ή λάθος, αδιάφορο. Οι υπόλοιποι μιλάνε ακόμη και για την οικονομία με όρους μικροκομματισμού. Ποιος θα δώσει, πόσα θα δώσει, ποιοι θα τα πάρουν κ.ο.κ. Αλλά το ερώτημα είναι απλό: αν οι πολίτες αυτά παρακολουθούν,τότε γιατί δηλώνουν ότι καίγονται για την οικονομία;

1 σχόλιο:

I. M. είπε...

Excuse-moi, αγαπητή μου φίλη…αλλά πιο τσαντισμένο Κυριακάτικο πρωινό…πίνοντας τον αθάνατο ελληνικό frappe μου…δεν θυμάμαι να έχω πρόσφατα! Και όλα αυτά λόγω του κ. Πρετεντέρη ο οποίος για ακόμη μια φορά ξεχνάει ότι κάθε βράδυ σαν άλλος «ιμάμης» «σκούζει» κάθε βράδυ από τον «μιναρέ» του δελτίου του MEGA συνδιαμορφώνοντας την ατζέντα και κατ’ επέκταση τα πεδία που στρέφει την προσοχή του ο «απαίδευτος λαός» (όπως τον περιγράφει ο Υiannis στο άρθρο του).
Αλήθεια…γιατί οι σοσιαλιστές αυτού του τύπου…την δεκαετία των 80s θεωρούσαν τον «λαό» κυρίαρχο και φορέα της αλλαγής…και τώρα τον θεωρούν «απαίδευτο» που σύρεται και αποπροσανατολίζεται από τις κακές δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού?
Και τέλος έτσι για να βγάλω και από μέσα μου όλο το άχτι μου… «υποκινούμενος από τα άγρια ένστικτα»…ας πει κάποιος στον Yiannis ότι όταν κ.Μάνος και ο κ. Ανδριανόπουλος μιλούσαν και αρθρογραφούσαν για τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και για την φενάκη του χαμηλότοκου δανεισμού όταν υιοθετήσαμε το euro αυτός έψαχνε να βρει τον αντικαταστάτη του κ. Σημίτη και μετέπειτα τον «κομιστή» του DVD.
Άντε καλή Κυριακή!

Υ.Γ.: αν και δεν μου αρέσει να μιλάω έτσι σε μία γυναίκα και δη φίλη…με ανάγκασες λόγω Πρετεντέρη!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...