Δανείστηκα αυτό το βίντεο και την φωτογραφία από ένα blog που παρακολουθώ, και το παραθέτω για λίγο προβληματισμό. Οι εικόνες από τα χτυπημένα παιδιά στο μυαλό μου, δεν με αφήνουν να ησυχάσω…
Πονάς γιατί είσαι λαβωμένο;
Πονάς γιατί είσαι μόνο σου;
Πονάς γιατί είσαι άνθρωπος;
Πονάς γιατί δεν μπορείς να είσαι άνθρωπος;
Πονάς για όλα αυτά που βλέπεις;
Πονάς για όλα αυτά που δεν μπορείς να δεις;
Πονάς γιατί δεν πρόλαβες;
Πονάς που δεν έζησες;
Πονάς που δεν μπορείς να ελπίζεις;
Πονάς για τα όνειρα που χάνονται μαζί με το αίμα σου;
Πονάς που ξεψυχά η ελπίδα να υπάρξεις;
Πονάς που υπάρχεις;
Πονάς που δεν επέλεξες εσύ τον θάνατό σου;
Πονάς που δεν μπορείς να το πεις πουθενά;
Πονάς ποιο πολύ από την σφαίρα
ή από το ανθρώπινο χέρι;
6 σχόλια:
Ποτέ δεν έχω καταλάβει τι θέλει ο ένας λαός απ'τον άλλο. Αυτή η διαμάχη κρατά τόσα χρόνια και κάθε λίγο και λιγάκι βγάζουν τα όπλα και ρίχνουν στον αθώο κοσμάκη που απλά θέλει να ζει ειρηνικά. Τι μυαλά είναι αυτά που η θέα των άψυχων σωμάτων των παιδιών δεν τους προκαλεί θλίψη;
Ένα τεραστιό "γιατί" έχω πάνω απ'το κεφάλι μου και κανείς δεν μου έδωσε έναν λόγο να καταλάβω προς τι όλο αυτό. Όσες αναλύσεις κι αν κάνουν ότι και να ακούσω ποτέ μα ποτέ δεν μας έχουν πει ποιός είναι τελικά ο πραγματικός λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά!
δεν έχω λόγια ειλικρινά..στέρεψαν με το αίμα των παιδιών
αγαπητή σαντρίνα,
έχεις δίκιο να αγανακτείς, κι εγώ το ίδιο...
ο πραγματικός λόγος πίσω από όλον αυτό τον πόλεμο, δυστυχώς είναι τα συμφέροντα, που πατάνε πάνω από τις ανθρώπινες ζωές, ικανοποιώντας παράλληλα και την ακραία διαστροφή μερικών -απάνθρωπων- πολεμοχαρών ανθρώπων. Δυστυχώς...
αγαπητέ άνεμε, έχεις λόγια, και τα λές και πολύ ωραία στο blog σου. Ας μην ξεχνάμε...ας μην γίνουμε ζώα...έχεις δίκιο, μόνο την μνήμη μας έχουμε πια...ας μην την θολώνουμε, ας μην την σβήνουμε. να τα θυμόμαστε όλα.
φιλιά
Δεν μπορώ καν να νοιώσω πως είναι να ζεις με τον φόβο πως μπορεί να πεθάνεις από στιγμή σε στιγμή. Δεν μπορώ καν να προσπαθήσω να φανταστώ πως είναι να μην ξέρεις αν θα ξημερώσει η επόμενη μέρα. Κάποια πράγματα που εμείς τα θεωρούμε δεδομένα για κάποιους είναι τα μεγαλύτερα όνειρα τους. Δικαιολογία δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ για τον θάνατο αθώων. Θα υπάρχουν πάντα προφάσεις και συμφέροντα που κάποιοι θα τα πληρώνουν πολύ ακριβά.
ας ακούσουμε τώρα, μέσα στην απόλυτη ησυχία της παύσης του πολέμου, τις κραυγές απόγνωσης, γυμνές, χωρίς τον ήχο απο τις ρουκέτες...και ας σταματήσουμε να κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια και την καρδιά μας στον ανθρώπινο πόνο...ας ξαναγίνουμε άνθρωποι γιάννη μου.
προσπάθησε να νοιώσεις τον φόβο...θα σου κοπεί το αίμα...
Δημοσίευση σχολίου