Aν.. είχα το χαμόγελο σου στα μάτια μου

Η ισορροπία θα απασχολήσει λίγες γραμμές ψηφιακού εντύπου. Η επιλογή της προς ανάλυση έννοιας έγινε για να αναδείξει στον αναγνώστη την πηγή των προβλημάτων του από μια άλλη οπτική γωνία.

Ισορροπία υπάρχει παντού και δεν είναι υλικό. Την χρησιμοποιεί η επιστήμη για να εξηγήσει φυσικά φαινόμενα, οικονομικές θεωρίες, ανθρώπινες συμπεριφορές ακόμα και την ίδια τη ζωή. Η διατάραξη της δημιουργεί είτε προβλήματα είτε απόλαυση. Αυτό που την κάνει όμως τόσο δυσνόητη στην πράξη είναι το ότι εξαρτάται από τρεις τουλάχιστον σαφώς διαχωρισμένους παράγοντες. Πάντα υπάρχουν δυο αντίρροπες δυνάμεις και το σημείο στήριξης ή μόχλευσης ή τριβής ή επαφής. Έτσι αποδεικνύεται και η δυσκολία προσδιορισμού των παραγόντων όταν αυτοί είναι άγνωστοι αφού καλούμαστε να λύσουμε ένα σύστημα τριών αγνώστων, με το μπλέξιμο να γίνεται χειρότερο όταν κανείς δεν αποδέχεται το κάλεσμα και κοιτά απλά το αποτέλεσμα.


Η ισορροπία είναι λέξη αξίωμα! Δεν ορίζεται ακριβώς και δεν αποδεικνύεται. Είναι εξίσου αφηρημένη με τη λέξη ‘τίποτα’. Περιγράφει γενικά μια κατάσταση κατά την οποία ανταγωνιστικοί παράγοντες που επηρεάζουν το αντικείμενο συμβάλουν σε ίσα μέρη. Τα αποτελέσματα της διατάραξης της είναι σαφή, χειροπιαστά και συνήθως έντονα. Αυτό εξηγεί γιατί οι αιτίες του φαινομένου της διατάραξης συχνά μεταφράζονται ως ευθύνες. Αντίθετη έννοια επίσης δεν ορίζεται καθώς η λέξη ανισορροπία έχει ένα νόημα μετάβασης στο νέο σημείο ισορροπίας. Η απόσταση των δυο σημείων ισορροπίας περιγράφεται ως στρέβλωση.


Η ισορροπία στον χαρακτήρα του ανθρώπου ακολουθεί πιστά τη θεωρία. Μια ισορροπημένη νοοτροπία , η εμπειρία ,η μόρφωση, η παιδεία και το ενδιαφέρον για γνώση μετριάζουν σαφώς τις στρεβλώσεις. Έτσι μετατρέπονται τα νέα σημεία ισορροπίας σε προορισμούς που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για μελέτη και ανάλυση ενώ αποφεύγεται κάτι που σκοπίμως δεν έχει αναφερθεί ως τώρα…Ο ΠΑΝΙΚΟΣ που προκαλεί τις χειρότερες στρεβλώσεις γιατί δημιουργεί πολλά νέα σημεία ισορροπίας σε μικρό χρονικό διάστημα.


Το θέμα προσφέρεται για θεωρητική ανάλυση πολλών παραγράφων είτε αυτούσιο είτε αλληλοεπηρεαζόμενο ακόμα και με τη θεωρία της σχετικότητας, αλλά αυτό δεν κρίνεται σκόπιμο να πραγματοποιηθεί. Αντίθετα περιγραφή καθημερινών συμπεριφορών και προσπάθεια αντιστοίχισης αυτών με την ισορροπία είναι μία πρόκληση για κάποιον που θέλει να λέει ότι αντιλαμβάνεται.



Κάπου εδώ αρχίζει η δράση για όσους άντεξαν να φτάσουν . Όταν ο ρυθμός ανέβει η ισορροπία κλονίζεται. Δεν υπάρχει λόγος ανάλυσης από εδώ και πέρα. Ο καπετάνιος ξεκινάει γραπτά ταξίδια συνεργασίας με ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα δημιουργίας εκρηκτικών ισορροπιών μαζί του.
Ίσως το συγκεκριμένο κείμενο να γίνει το σημείο αναφοράς των άρθρων συνεργασίας επειδή είναι και το πρώτο της σειράς. Δυστυχώς η δημιουργός θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της.

Το κείμενο πλέον μιλάει και λέει ότι………….

‘ Με λες ανισόρροπη.. γιατί? Αφού είμαι ευτυχισμένη! Είμαι υγιής, ήρεμη και έχω ακόμα τη δύναμη να χαμογελάω. Εσύ? Είσαι ισορροπημένος;


Ακούμε συνέχεια από ειδικούς και μη πόσο απαραίτητη είναι η ισορροπία στη ζωή μας. Στις σχέσεις μας , στη διατροφή μας , στη δουλειά μας ακόμα και στο σχολείο. Τι είναι όμως η πολυπόθητη ισορροπία? Είναι πραγματικότητα ή ουτοπία? Και αν υπάρχει είναι το κλειδί της ευτυχίας μας?


Κοιτώντας το λεξικό αναφέρεται ως τη κατάσταση σώματος που παραμένει σε ηρεμία, υποκείμενο στην ενέργεια δυνάμεων, οι οποίες εξουδετερώνονται αμοιβαία. Ορίστε? Εγώ από συναισθήματα και επιθυμίες ‘πιέζομαι’. Αγαπώ, θυμώνω, θέλω, προσπαθώ, ονειρεύομαι. Και δυστυχώς δεν μπορώ πάντα να τα κουμαντάρω. Κι όμως… νιώθω καλά!


Πήγαινα σχολείο και όλοι με συμβούλευαν να είμαι καλή μαθήτρια να πάρω εφόδια για τη ζωή και να βρω μια καλή δουλειά. Τους άκουγα! Ήμουν πρώτη στα μαθήματα. έχασα όμως κάποιες ώρες παιχνιδιού. Δεν έχω να διηγηθώ κοπάνες και αταξίες. Κρυφά ραντεβού και δήθεν ασθένειες. Για σένα ίσως δεν είχα καλά παιδικά χρόνια γιατί δεν κράτησα τις ισορροπίες ανάμεσα στο παιχνίδι και στο διάβασμα. Εγώ ωστόσο τα λησμονώ αυτά τα χρόνια και εύχομαι να καταφέρω να δώσω και στα παιδιά μου τις ίδιες αναμνήσεις, την ίδια αρμονία.


Και μετά από ώρες διαβάσματος κατάφερα και μπήκα στην ανώτερη εκπαίδευση την οποία ολοκλήρωσα εντός του προβλεπόμενου χρόνου! Και έπιασα μια ¨καλή¨ δουλεία. Στην οποία θέλω να πάω μπροστά, να φανεί η αξία μου, να πάρω μια καλύτερη θέση. Αυτό απαιτεί πιο πολλές ώρες εργασίας, πιο πολύ τρέξιμο, πιο πολύ άγχος. Έτσι μάλλον διαταράζω τις ισορροπίες που ακούω πως χρειάζεται να έχω μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Αυτό όμως ΘΕΛΩ. Θέλω την επαγγελματική καταξίωση. Θέλω να με σέβονται στην δουλειά μου. Θέλω… Θέλω… Θέλω…


Μεγαλώνοντας άκουγα πόσο σημαντική είναι η ισορροπία στη διατροφή. Να τρώω υγιεινές τροφές, ψάρια, όσπρια, χορταρικά και να αποφεύγω το πολύ κρέας. Έτσι θα είμαι γερή και υγιής. Οκ! Έχετε δίκιο .Ακούγεται λογικό. Σε μένα όμως μάλλον δεν ισχύουν αυτά. Τι και αν έχω μήνες να φάω ψάρι, βδομάδες να τιμήσω τα όσπρια και μόλις λίγες ώρες που έφαγα φρεσκότατα σουβλάκια είμαι απολύτως υγιής! Δεν με πιστεύεις; Δεν το λέω εγώ οι εξετάσεις το δείχνουν…


Το καλύτερο νομίζω ότι είναι η ‘καραμέλα’ που λένε όλοι περί ισορροπίας στις σχέσεις μας. Χμ…τι είναι αυτό; Σ’αγαπώ ,σε λατρεύω, σε σκέφτομαι. Θέλω να είμαστε συνέχεια μαζί. Να περνάμε ατελείωτες ώρες κοιτώντας τη βροχή από το παράθυρο, παίζοντας στο χιόνι, στη θάλασσα, περπατώντας χέρι χέρι στο δρόμο. Υπερβολή; Για σένα ισορροπία είναι ένας καφές μια φορά την εβδομάδα, ένα ποτό με δεκάδες φίλους, γνωστούς και αγνώστους στριμωγμένοι σε ένα μπαρ πνιγμένοι στον καπνό. Για μένα ισορροπία στη ζωή μου είσαι συ και για σένα οι φίλοι. Με προσβάλεις, με μειώνεις, με παραμελείς. Σκέφτομαι να φύγω να σε τιμωρήσω αλλά νιώθω ότι χάνομαι! Ο εγωισμός μου χάνεται, μηδενίζεται. Η ψυχολογική μου ηρεμία κλονίζεται. Ένα τηλεφώνημα σου ωστόσο τα σβήνει όλα. Σαν να μην έγιναν ποτέ! Στη σχέση είμαστε ένα, είμαστε εμείς. Το θυμάσαι; Μπορείς να αφήσεις τα θέλω σου και να με ακούσει να με κοιτάξεις; Να δεις και τα δικά μου θέλω; Ή μήπως έτσι θα διαταράξω τη δική σου ισορροπία? Αντέχεις να βάλεις στη άκρη τα δικά σου θέλω? Μπορείς να συμβιβαστείς?


Τελικά πολύ δύσκολο πράγμα είναι η αναζήτηση και η ερμηνεία της ισορροπίας… Μπερδεύτηκα ήδη! και να σου πω κάτι? Πριν ήμουν πιο καλά… Ανισόρροπη μεν, όπως με θεωρείς αλλά ήρεμη και ευτυχισμένη. Θεέ μου….ευχαριστώ που με έκανες ανισόρροπη! Είμαι μια χαρά! Με τα πάνω μου τα κάτω μου… την δική μου ισορροπία!!!! Και σ’ όποιον αρέσει στην τελική…’

Τίποτα άλλο… μόνο `το ευχαριστώ` μας!