Τον δέσαμε τον Γάιδαρο μας…

Μιας και έχουμε να τα πούμε καιρό είπα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που μου δημιουργήθηκαν χτες το βράδυ, παρακολουθώντας μια πολιτική συζήτηση στην τηλεόραση. Το θέμα συζήτησης ήταν μια νέα δημοσκόπηση που διενεργήθηκε και που διάφοροι πολιτικοί από όλα τα κόμματα είχαν κληθεί να την σχολιάσουν. Αφού λοιπόν παρουσιάσανε όλες τις καρτέλες, άνοιξε η πολιτική συζήτηση και άρχισαν όλοι να λένε τις απόψεις τους και να λογομαχούν. Πραγματικά πολλές φορές δεν πίστευα αυτά που άκουγα. Είναι πολλά αλλά θέλω να σταθώ μόνο σε ένα. Άκουσα βουλευτή, ενός εκ των 2 μεγάλων κομμάτων να λέει την εξής φράση:


‘Όταν φτάσει η ώρα της κάλπης συσπειρώνονται οι ψηφοφόροι των κομμάτων. Οι πιο πολλοί είτε είναι ευχαριστημένοι με το κόμμα τους είτε όχι θα το ψηφίσουν. Το θέμα είναι τι γίνεται με τους αναποφάσιστους.”


Πραγματικά ούτε να το σχολιάσω δεν μπορώ. Μας λένε ανοιχτά δηλαδή ότι για ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων έχουνε δέσει Γαïδαράκο και απλά προσπαθούν να κάνουν το ίδιο και με τους υπόλοιπους. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα με προβληματίζει πολύ αυτό. Οι ίδιοι οι πολιτικοί υποθάλπουν μια απαξίωση του πολιτικού συστήματος γιατί απλά τους συμφέρει. Τους κάνει την ζωή πιο εύκολη. Τι πιο απλό από το να πηγαίνουν στην κάλπη μόνο όσοι είναι ταγμένοι με το εκάστοτε κόμμα. Αυτοί που είναι βαμμένοι με χρώματα και ούτε καν πρέπει να πεισθούν για κάτι καινούργιο. Όλοι αυτοί που κουνάνε σημαίες πριν καν βγει κάποιος να μιλήσει και ακούσουν τι έχει να τους πει. Πόσο πιο δύσκολα θα ήταν τα πράγματα άμα θα έπρεπε ξανά και ξανά ένα κόμμα να πείθει από την αρχή τους ψηφοφόρους. Να τους δημιουργεί νέα οράματα και ελπίδες.

Αλλά τι λέω στην Ελλάδα βρισκόμαστε. Εδώ αλλάζουμε τους εκλογικούς νόμους μόνο και μόνο για να βγαίνουν πιο εύκολα και με μικρότερη πλειοψηφία αυτοδύναμες κυβερνήσεις με φόβητρο φυσικά την ακυβερνησία στο βάθος του τούνελ. Κανείς δεν ασχολείται με το γιατί ο κόσμος απέχει, γιατί αδιαφορεί, γιατί δεν τους πιστεύει πια. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ και να φανώ πως το θέτω κομματικά το θέμα. Δεν βγάζω στην απέξω τα μικρά κόμματα. που είναι ηθελημένα εκτός εξουσίας. Ζητάνε και ψάχνουν μόνο τις ψήφους αντίδρασης και όχι τις ψήφους ωφέλιμου πολιτικού λόγου και πολιτικών προτάσεων διακυβέρνησης. Κανείς ούτε και εγώ δεν θέλω ακυβέρνητη την χώρα μου. Το θέμα είναι πως το πετυχαίνουμε αυτό. Στην Ελλάδα απλά βάζουμε στον λαό το δίλημμα ή εμείς, όπως κι αν είμαστε και ας μην μας γουστάρετε, ή η ακυβερνησία. Συγνώμη αλλά δεν θα πάρω τίποτα από τα 2. Πείτε μου τι χρωστάω μέχρι τώρα να πληρώσω και πάω να δω ειδήσεις στο Star να ξεχαστώ.